Notatki z polskiego mają to do siebie, że tylko dobrze wykonane mają szansę spełnić swoje zadanie. Jestem wielbicielką myślenia wizualnego, czyli połączenie obrazu ze słowem. Nigdy nie lubiłam notatek linearnych (nie lubiłam ich robić ani nie umiałam z nich korzystać). Punktowanie, zakreślanie, skróty myślowe - to do mnie przemawiało. Dlatego tak chętnie rysuję z dziećmi i dla dzieci. Co najważniejsze, do takiego notowania nie trzeba mieć żadnych zdolności plastycznych, jedynie co konieczne, to umiejętność odróżniania treści ważnych od tych nieważnych - w końcu nie sposób namalować wszystko. :)
Poniższy obrazek to niby nic takiego, ale rzut okiem wystarczy, by zapamiętać, co jest punktowane przy opowiadaniu twórczym na egzaminie. Niby nic, a jedak!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz